Zaterdag 5 Oktober 2019 – Van Praia da Foz do Sizandro naar Lissabon.

Iets na 8:00 uur zijn we wakker. De zon schijnt al volop naar binnen. Het is heerlijk warm.
Na het ontbijt van Smoothie en koffie pakken we de boel in en zetten alles vast om weer te kunnen rijden. Eerst maken we de toiletcassette leeg en laten we de vuilwatertank leeglopen op de loosplek.
Dan verlaten we het kleine dorpje en rijden nog een heel eind langs de kust. Geen massatoerisme hier, maar kleine dorpjes met kleine restaurantjes. Op sommige plaatsen verkopen ze leuke windmolentjes met zeilen als wieken. In bonte kleuren, van klein tot groot.
Hoe dichter we bij Lissabon komen, hoe drukker het wordt en des te meer flats, winkels en drukke wegen we zien. Thea heeft een camperplek gevonden aan de rivier de Taag, die langs Lissabon stroomt. Deze camperplek blijkt gerenoveerd te worden en we kunnen er niet op. Op een hele grote parkeerplaats een eindje verder op, mogen we ook overnachten. Op deze plek, ook aan de Taag, is ruimte genoeg. We kijken over de jachthaven uit naar de hele grote brug over de Taag. Deze brug (de 25 aprilbrug) is geënt op het ontwerp van de Golden Gate Bridge in San Francisco.
Nadat we uitgebreid de tijd hebben genomen voor de lunch, lopen we, of beter gezegd, klimmen we de stad in. Lissabon is namelijk op heuvels gebouwd en niet van het laagste soort. Onderweg zien we de bekende trammetjes rijden. We volgen het tramspoor en komen bij een groot park waar een soort van kunstmarkt is. Op een terrasje aan de vijver nemen we een drankje. Uit de vijver klimmen schildpadden die zich daarna opwarmen in de zon. Duiven doen zich tegoed aan de left-overs van vertrekkende terrasbezoekers.
We lopen verder en kopen een kaart van Lissabon. Met maps.me en Google Maps op de telefoon heb je wel alle informatie, maar een papieren kaart is toch makkelijker. Daar is het centrum tenminste midden op het papier.
In een ander park is een schilderijen markt. We lopen onder een soort van aquaduct door en klimmen verder omhoog door de smalle straatjes. Uiteindelijk komen we op een boulevard met een groot monument uit. Hier lopen we tegen een massale betoging aan. Veel partijen hebben hun eigen groep en roepen leuzen of trommelen en toeteren. Een hels kabaal. Wel heel vreedzaam. Er lopen kinderen mee en ouders met kinderwagens. We vermoeden dat het iets met de verkiezingen te maken heeft, want er staan ook heel wat politieke propaganda borden langs de weg, als we ons door Portugal begeven.
Onze route is evenwijdig met de luidruchtige stoet richting het oude stadscentrum. Daar lopen wij door wat winkelstraatjes, waar veel toeristen zijn. En dus veel souvenirwinkels en restaurantjes. We nemen plaats op het terras van een restaurant in een gezellig druk straatje. Het is genoeglijk om te eten en ondertussen naar de voorbijlopende mensen te kijken.
Nadat we hier uitgebreid van hebben genoten, lopen we verder en komen op een groot plein uit. We bezoeken een hele grote oude kerk. Een eindje verder is een marktgebouw, waar men vis, vlees, wijn en kaas verkoopt. Je kunt het niet alleen kopen om mee te nemen, maar ook als tapas op borden met een glas wijn erbij en dan nuttigen aan één van de vele tafeltjes die er staan. Een heel gezellige plek.
Vervolgens lopen we door drukke winkelstraten. De duurdere straten. Want de bekende kleding, parfum, zonnebril en horlogemerken zijn hier allemaal te vinden. 
Nadat we nog een tijdje hier rondgezworven hebben, vinden we het wel genoeg voor vandaag en lopen we terug naar de camper. Het is een mooie stad, maar wij vinden Porto veel mooier.

Lissabon (Lisboa [liʒˈβoɐ] in het Portugees) is de hoofdstad en de grootste stad van Portugal. De agglomeratie telt zo'n 2.900.000 inwoners. De stad ligt in het westen van het Iberisch Schiereiland op de rechteroever van de Taag, op korte afstand van de Atlantische Oceaan, in de streek Estremadura. Lissabon is de meest westelijke grote stad en hoofdstad van continentaal Europa.

Geschiedenis
Volgens de legende is Lissabon gesticht door de Griekse held Odysseus tijdens zijn lange tocht naar huis, de Odyssee. Rond 1200 v.Chr. ontstond er een Fenicische handelspost. De Feniciers noemden de stad "Allis Ubbo" wat veilige haven betekent. Rond 200 v.Chr. werd de stad veroverd door de Romeinen. Toen het Romeinse Rijk uiteenviel, viel de stad in handen van volkeren uit het noorden en raakte ze in verval.
Onder de moslims, die rond 714 binnenvielen, bloeide de stad weer op en werd ze weer een belangrijk handelscentrum. De naam van de stad was al-Ushbuna of al-Ishbunah. Tijdens een belegering in 798 viel Alfons II van Asturië de stad binnen, maar wist haar niet te behouden. De Omajjaden van Andalusië namen in 809 de stad in op een rebellerende moslim, Tumlus. In 955 was het Ordoño III van León die Lissabon plunderde en kalief Abd-ar-Rahman III een vrede oplegde. Vanaf 1022 vormde Lissabon de onafhankelijke taifa Lissabon. Raymond van Bourgondië, erfgenaam van Galicië, trok in 1093 Santarém en Lissabon binnen. Yusuf ibn Tashfin, emir van de Almoraviden uit Marokko heroverde in 1094 de stad. In 1111 waren het wederom de Almoraviden, nu onder Sir ibn Abi Bakr, die Lissabon en Santarém innamen.
Koning Alfons I van Portugal, die zich in 1139 tot eerste koning van het in eerste instantie kleinere Portugal had uitgeroepen, veroverde Lissabon op 21 oktober 1147, na eerst een mislukte aanval in 1140, met hulp van onder meer de kruisvaarder Gilbert van Hastings. De belegering duurde 17 weken en de moslims gaven uiteindelijk door honger op. De christenen richtten onder de bewoners (154.000) van al-Ushbuna een waar bloedbad aan, waarbij zij weinig onderscheid maakten tussen christenen en moslims. Zo werd de bisschop van de stad, tesamen met een delegatie van andere christelijke en islamitische leiders, ook door de kruisvaarders vermoord. De overgebleven moslims kregen een vrije aftocht en verlieten behalve al-Ushbūna ook al-Ma'din (Almada) op de zuidoever van de Taag.
Alfonso I liet hierna een bestaand fort op een heuvel ombouwen tot koninklijk paleis. Het Castelo de São Jorge vervulde deze rol tot begin 16e eeuw. Tevens verrees de kathedraal Sé, waar Hastings als eerste bisschop van Lissabon zetelde. In de buurt hiervan bevindt zich het kerkje Santo António à Sé, dat gewijd is aan Antonius van Padua, de 13e-eeuwse beschermheilige van de stad. De zetel verhuisde uit Coimbra en Lissabon werd in 1255 hoofdstad van Portugal.
De stad ontwikkelde zich sterk, zowel economisch als cultureel; in 1290 werd bijvoorbeeld de Universiteit van Lissabon gesticht die later naar Coimbra is verplaatst en daar nog steeds is gevestigd. Met Vasco da Gama's ontdekking van de zeeweg naar Indië, rond 1500, begon de Portugese Gouden Eeuw. Koning Emanuel I liet na Da Gama's terugkeer het Mosteiro dos Jerónimos bouwen.
Op 1 november 1755 werd de stad getroffen door een zware aardbeving (beter bekend als de aardbeving van Lissabon). De vele doden, 15.000 volgens sommige bronnen, vielen niet alleen door instortingen, maar ook door branden en hoge golven uit de rivier. Onder de pragmatische premier, de latere Marquês de Pombal, werd aan de wederopbouw begonnen. Zijn invloed is terug te zien in het strakke stratenplan van het zuiden van de wijk Baixa. Ook de 20e-eeuwse dictator António de Oliveira Salazar moderniseerde de stad.
In 1998 huisvestte Lissabon de wereldtentoonstelling Expo '98.

Cultuur

Bezienswaardigheden
Baixa Pombalina, de 'benedenstad', is het centrum van Lissabon. Hier bevindt zich het Rossio, al eeuwen het belangrijkste plein van de stad. In een hoek van het Rossio bevindt zich de Dominicanenkerk. Bijna aan het hoofdplein Rossio vast ligt de Praça dos Restauradores. Tussen beide pleinen ligt het station Rossio. Aan de Taag ligt het grote plein Praça do Comércio met de toegangspoort Arco da Rua Augusta. Daar bevond zich het Ribeirapaleis, de koninklijke residentie.

In de wijk Bairro Alto, ten westen van de Baixa, zijn vele restaurants en uitgaansgelegenheden te vinden. De ongeveer dertig meter hoger gelegen wijk, is vanuit het centrum bereikbaar met de Elevador de Santa Justa. Deze lift is door Raoul Mesnier de Ponsard ontworpen in de neogotische stijl van rond 1900.

Tussen de Baixa Pombalina en de Bairro Alto ligt de wijk Chiado. Ruim tweehonderd jaar na de aardbeving van 1755 werd deze wijk geteisterd door een nieuwe ramp: de brand van 1988. Het Carmoklooster, het Teatro Nacional de São Carlos en het beroemde Café A Brasileira (met het beeld van trouwe klant Fernando Pessoa op het terras) bevinden zich in deze door de toeristen erg begeerde wijk.

Ten oosten van het centrum ligt Alfama, een oude volkswijk. Met zijn vele steile straatjes, trappen en steegjes is het een belangrijke bezienswaardigheid. Dwars door de wijk kronkelt Tramlijn 28, waarop zeer oud trammaterieel rijdt. Deze tramlijn wordt veel door toeristen gebruikt, maar is ook nog steeds belangrijk voor de ontsluiting van de wijk. De bekendste en oudste kerk van de stad, de Kathedraal van Lissabon, en het klooster van São Vicente de Fora bevinden zich in Alfama.

De voorstad Santa Maria de Belém ligt ten westen van het centrum. Daar bevinden zich het Hiëronymietenklooster Mosteiro dos Jerónimos en de Torre de Belém (als het ware in de Taag), beide Werelderfgoed. In het klooster ligt o.a. de ontdekkingsreiziger Vasco da Gama begraven. In deze wijk treft men ook het Padrão dos Descobrimentos aan, een monument gelegen aan de oever van de Taag en gebouwd en herbouwd als eerbetoon aan de Portugese zeevaarders.

Een paar kilometer ten oosten van het centrum ligt het 'nieuwe centrum' op het expoterrein: het Parque das Nações bekend van Expo '98. Hier zijn onder meer het Oceanário de Lisboa een aquarium, het Vasco da Gama-winkelcentrum, de Torre Vasco da Gama, een kabelbaan en het treinstation Gare do Oriente te vinden.

De stad heeft twee bezienswaardige bruggen. De Ponte 25 de Abril, vernoemd naar de Anjerrevolutie uit 1974, verbindt Lissabon met de Outra Banda, de zuidoever van de Taag. Het ontwerp is geënt op dat van de San Francisco–Oakland Bay Bridge in San Francisco. Op diezelfde oever bevindt zich het grote beeld Christus Koning dat uitkijkt over Lissabon. Even ten noorden van het Parque das Nações is er de nieuwe brug over de Taag: de 17 kilometer lange Vasco da Gama-brug. 

Musea
In het Museu Nacional de Arte Antiga, het belangrijkste kunstmuseum van Portugal, bevindt zich onder meer veel werk van Noord-Europese kunstschilders zoals Jeroen Bosch en Albrecht Dürer.
De musea Museu Calouste Gulbenkian en Centro de Arte Moderna José de Azeredo Perdigão tonen een collectie met Egyptische, islamitische, Chinese en Japanse kunst en schilderijen van Rogier van der Weyden, Ghirlandaio, Frans Hals, Rembrandt, Fragonard, Manet en Degas, alsmede moderne en hedendaagse Portugese en Britse kunst. De van oorsprong Armeense filantroop Calouste Gulbenkian verzamelde tijdens zijn leven meer dan 6000 kunstwerken.
Het Museum Nacional do Azulejo is het nationale museum van tegels met onder andere het 18de-eeuwse tegelplateau van het panorama van Lissabon.
Het Berardo Collectie Museum is het grootste museum van Portugal dat hedendaagse en moderne kunst tentoonstelt, met verschillende tijdelijke tentoonstellingen en een vaste collectie met werken van Piet Mondriaan, Andy Warhol en Henry Moore.
Het Carmoklooster bevat een archeologisch museum.
De stad telt ook verschillende musea die de (militaire) geschiedenis van Portugal en de stad belichten: het Museum van de Guarda Nacional Republicana, het Museu Militar de Lisboa, het Museu do Aljube,Resistência e Liberdade (geschiedenis van de miltaire politie tijdens de dictatuur). In Belem vindt men ook het Museu do Combatente (een museum over de geschiedenis van het Portugese leger) en een nationaal monument dat de soldaten herdenkt die sneuvelden tijdens overzeese operaties.

Parken
In Lissabon is ook een groot aantal parken, zoals het Parque Florestal de Monsanto, de Jardim da Estrela en het Parque Eduardo VII met de Estufas. Het kassencomplex bestaat uit twee glazen broeikassen. In de Estufa Fria (koude kas) zijn tussen de winterharde bloemen en varens fonteinen, beekjes en vijvers aangelegd. In de vochtige beschutting van de Estufa 
Quente (broeikas) vormt het een domein van cactussen, waterlelies en flamingo’s. In de broeikas zijn verschillende soorten vogels aanwezig, zoals dwerg-papegaaien en een pauw. Het Jardim Botânico heeft zeldzame planten en boomsoorten.

Miradouros
De Portugese term miradouro betekent uitkijkpunt. De miradouros liggen op de hogere gedeelten van de stad en vandaar uit heeft men een goed uitzicht over de oude binnenstad of de Taag.

Gastronomie
Een typische lekkernij uit Lissabon is de Pastel de Belém. Het is klein pasteitje dat halverwege de 19e eeuw door monniken werden uitgevonden. Deze pasteitjes zijn voorzien van een romige vulling en worden bestrooid met kaneel en poedersuiker.

Verkeer
Hoewel het tramnet sterk is uitgedund, kent de stad diverse tramlijnen met zeer oud trammaterieel, waaronder de eerdergenoemde lijn 28. Er rijdt een moderne tramlijn met lagevloermaterieel naar de voorstad Belém. Door uitdunning van het tramnet is het uitgebreide busnetwerk steeds belangrijker geworden.
Voor snel vervoer naar de buitenwijken kent de stad de Metro van Lissabon en voorstadstreinen, zoals de Fertagus over de Ponte 25 de Abril. Aan de zuidoever van de Taag is een lightrailsysteem in gebruik genomen onder de naam Metro do Sul do Tejo.
Naast bus, tram en metro kent Lissabon een aantal andere vormen van openbaar vervoer:
een drietal kabeltrams te weten de Ascensor da Bica, de Ascensor da Glória en de Ascensor da Lavra

een lift te weten de Elevador de Santa Justa
een monorail systeem, de Oeiras SATU, Sistema Automático de Transporte Urbano, een kabelspoorweg gelegen op een betonnen viaduct.
een aantal veerboten dat de stad Lissabon verbindt met voorsteden aan de andere zijde van de Taag.

Het belangrijke treinstation is Gare do Oriente.
Luchthaven Portela (Portugees: Aeroporto da Portela), ligt middenin Lissabon, en dankt zijn naam aan het nabijgelegen freguesia (deelgemeente) Portela (ook bekend als Portela de Sacavém). De luchthaven staat bekend als Aeroporto da Portela de Sacavém, of Aeroporto de Lisboa ("luchthaven van Lissabon").