Woensdag 17 Juli 2019 – Horni Brusnice.

We worden wakker en de zon schijnt al naar binnen. Het is warm in de camper. Thea gaat naar het toilet en Harry zet koffie. Thea maakt een smoothie voor ons. Zo beginnen we onze dag weer in alle rust en op een gezonde manier.
We doen luchtige kleding aan en pakken onze rugzakken in. De camper op slot en we kunnen gaan. Onder het zingen van ‘De paden op, de lanen in’ lopen we tussen korenvelden door. Thea wordt vrolijk van alle korenbloemen, klaprozen en bloemen waar ze de naam niet van weet. Eigenlijk wordt het al te warm om in de volle zon te lopen. Maar uit sympathie met onze medewandelaars in Nijmegen zetten we toch door.
Na een paar Km zien we een weg, die niet op de kaart en onze GPS staat, maar die wel ongeveer in de juiste richting loopt. Het pad komt uit bij het stuwmeer in de Elbe (Labe in het Tsjechisch), waar we naar toe willen, maar buigt dan af in de verkeerde richting. In de verte ziet Harry een auto staan op een punt, die wel in de goede richting is. Daar moet dus een weg zijn. We lopen langs het ravijn op de rand van een gewasveld in die richting en komen onderweg nog een soort pruimenboom tegen met heerlijke pruimen, waar we nog wat van snoepen. In de verte zien we een groot dier lopen. Een wolf of een ree? Door een bocht in onze route raken we het zicht op het dier kwijt. Als we bij de auto komen, is er inderdaad een karrespoor. Een eindje verder staat nog een auto. Het lijkt van de bosarbeiders. We horen kettingzagen en er staan tankjes met olie en benzine.
We volgen het karrespoor en ook deze buigt af in een ongewenste richting. We lopen het bos in en zien een oude steengroeve in een ravijn, waar ook een klein riviertje doorheen stroomt. De plek lijkt als scoutingplek gebruikt te zijn. Een prachtige plek voor zoiets!
We steken het riviertje over en klauteren het ravijn weer uit. Dan zijn onze wandelstokken toch wel heel prettig! Volgens de GPS moet hier ergens weer een pad beginnen. Na even zoeken vinden we een karrespoor. Verderop verandert het in een weggetje. Precies volgens de kaart op ons GPS systeem.
Langs de weg staan prachtige paarse bloemen. Sommige van de planten zijn zo hoog als onze lichaamslengte. Ze hebben hele grote bladen en bloembollen waar hele mooie paarse bloemen uitkomen. De bijen zijn er gek op, maar ook Thea is er helemaal verrukt van.
Het weggetje komt uit op een verharde weg. Die moeten we een paar Km volgen om bij ons doel te komen. De stuwdam “Les Království” in Bílá Tremesma.

Les Království werd gebouwd op de rivier de Labe, boven Dvur Kralove nad Labem, tijdens de Eerste Wereldoorlog. Een waterkrachtcentrale, die eraan was toegevoegd, werd in 1923 in gebruik genomen. Er waren twee horizontale Francis-turbinegeneratoren met dubbele ketelturbines. De installatie werd gebouwd voor een maximale bruikbare stroom van 12 m3/s, maar als gevolg van frequente storingen van turbines was de bruikbare stroom beperkt tot 9 m3/s. Het totale geïnstalleerde vermogen van de installatie bedroeg 1120 kW. Vanwege technische en morele veroudering van de apparatuur is de waterkrachtcentrale in 2005 grondig gerenoveerd. De oorspronkelijke turbogeneratoren zijn vervangen door twee moderne turbogeneratoren met horizontale Francis-turbines met een rad, met een maximale bruikbare stroom van 12 m3/s en de output van 2120 kW. Vanwege het verschil in waterniveau boven de dam en onder de elektriciteitscentrale, was het mogelijk om versnellingsbakken te vermijden en de generatoren direct aan beide turbines te koppelen, de zogenaamde "directe" mode. De oorspronkelijke turbines zijn verkocht aan het National Technical Museum en het stadskantoor in Dvur Kralove nad Labem.

Voor we het sprookjesachtige bouwwerk gaan bewonderen, brengen we eerst een bezoek aan de naastgelegen eetgelegenheid. De stuwdam en zijn omgeving zijn nu een toeristisch trekpleister geworden. Veel fietsers en wandelaars komen eropaf.
We nemen wat te eten en te drinken. Harry een hele grote hamburger en Thea een Tortilla Vege met veel groenten. Met een goed glas wijn en bier erbij natuurlijk. Iets wat alle Tsjechen ook lijken te doen.
Na deze uitgebreide lunch gaan we de stuwdam bekijken en fotograferen. Wat een prachtig geheel! Het lijkt meer op de ingang van een sprookjespark dan op een functionele stuwdam. En alle omliggende gebouwen en constructies in dezelfde stijl. Prachtig!
We wandelen verder langs het stuwmeer. We willen naar de eerstvolgende brug, zo’n 10 Km verderop. Na een aantal Km stroomopwaarts gelopen te hebben, verandert het stuwmeer langzaam in een wild stromende rivier. Het is hier heel fijn wandelen onder de schaduw van de bomen. Langs het pad staan regelmatig groepen frambozenstruiken staan. Vol met rijpe frambozen. Klein maar heerlijk van smaak.
Het laatste deel van de route naar de volgende brug moeten we helaas over een drukkere weg lopen. Minder leuk.
In het eerstvolgende dorpje kunnen we de brug over. Vandaar uit wandelen we aan de andere kant van de Elbe terug. We zien een bordje met de Tjechische waarschuwingstekst erop en een pijl naar de andere kant van het pad. Tja, waar moeten we voor oppassen? Dan ziet Harry hele grote wespen uit een hol naast het pad komen. Boodschap begrepen!
We zien nog een scouting kamp aan de andere kant van de rivier. Men heeft een constructie bedacht om met een kabelbaan spullen naar de overkant te brengen. Het ziet er gezellig uit.
Een aantal Km verder is weer een scoutingkamp. Het is er ook een geweldige omgeving voor! Grote bossen en een mooie rivier. Na dit scoutingkamp gaat het pad omhoog en klimmen we het Elbe dal weer uit. We steken nog één heuvel over en dan zijn we weer terug bij de camping. Onze GPS geeft aan dat we meer dan 23 Km hebben gelopen. Bij de foto’s een afdruk van de route die we hebben gelopen.
We zetten onze stoelen buiten en genieten nog een paar uur van de avondzon tot deze achter de horizon verdwijnt. Het was weer een heerlijke dag.