Zaterdag 27 Juli 2019 – Wandeldag vanuit Kněžnice.

Bij het wakker worden zien we wat wolkjes voorbijdrijven, als we door het dakvenster van de caravan naar buiten kijken. Gisteren geluierd, vandaag wordt het tijd voor inspanning!
Maar eerst ons vaste ontbijt ritueel. Smoothie en koffie. Daarna onze rugzakken op en de wandelsandalen aan. Alhoewel het een beetje bewolkt is, is het toch wel warm. Naar het eerstvolgende dorp hebben we een mooie route door de velden en onder de bomen. We kijken of we hier kunnen pinnen, maar de supermarkt is op zaterdag om 11:00 uur al gesloten. Ook bij het postkantoortje zijn de deuren gesloten.
Om dan in het volgende dorp te komen, moeten we een eind langs een drukke weg lopen. Warm en niet prettig. Het laatste stuk kunnen we parallel aan de weg lopen door de hooilanden. Heet, maar een stuk rustiger.
In het volgende dorpje is een restaurant/bar. We hebben vocht nodig en het is fijn om even te kunnen zitten.
Harry bestelt een Radler. Die worden hier met de hand gemaakt. 0,25 liter citroenlimonade en 0,25 liter bier. Na er daar 2 van opgedronken te hebben is Harry’s vochthuishouding wel weer in balans.
Thea houdt het op bubbeltjeswater. Water of limonade is hier trouwens duurder dan bier. Tja, maar daar is mee te leven.
We moeten nog een stukje langs een verharde weg, maar die is gelukkig niet zo druk. Dan steken we prachtige bloemenvelden door op een weg, die niet op de kaart van de GPS staat. We klauteren wat en komen weer even op een weg uit. Via een jeugdcamping bereiken we de ruïnes van Trosky.

Kasteel Trosky is een kasteelruïne in het noorden van Tsjechië, bij het stadje Rovensko pod Troskami in het Boheems Paradijs.
Het kasteel is al van verre te zien want het is gebouwd op twee oude vulkanische pluggen. Op beide basaltheuvels is een toren gebouwd. De ene toren wordt Panna "Maagd" genoemd (relatief gezien 57 m hoog) en de andere Baba "Oud wijf" (relatief gezien 47 m hoog). Relatief ten opzichte van de zeespiegel (481 meter).
Met de bouw werd gestart in 1397. Tijdens de 30-jarige oorlog in de 17e eeuw was de burcht verlaten en vervallen.
Sinds 1928 is de "Club van Bohemische Toeristen" de eigenaar van Trosky.
De unieke ruïne van een gotische burcht die opgericht werd in de late 14de eeuw door de adellijke heren van Vartenberk werd het belangrijkste symbool van het Boheems Paradijs (Český ráj). Trosky is tegenwoordig één van de meest bezochte burchten in de Tsjechische Republiek.
Bij mooi weer kunt u Jizerské hory (bergen), Krkonoše (bergen) en České středohoří (bergen) zien, maar zelfs Praag en andere leuke plaatsen in de omgeving.

Voor we echter de laatste steile klim maken, nemen we nog eerst even een drankje onder aan de steile berg. 
Dan beklimmen we de berg en wandelen een stuk om het imposante kasteel om aan de andere kant weer naar beneden te gaan. We steken wat weilanden door en lopen het bos in. We vinden een pad wat op de kaart staat en komen terecht tussen hele hoge en steile rotsen. Zoals we die vorige week in een betaald wandelpark voorbij zagen komen, die bezocht werd door drommen toeristen. Hier zijn we de enige bezoekers en het is gratis. Thea kijkt haar ogen uit! Ze maakt nog een ommetje door de steile rotsen en klimt, klautert, glijdt en daalt af in de hoop op de weg terug te komen, waar ze Harry weer zal ontmoeten. Maar ze is de weg kwijt en haar oriëntatie vermogen is ver te zoeken. Ze roept Harry, maar die hoort haar natuurlijk niet. Dan maar bellen en Harry adviseert om dezelfde weg terug te gaan. Thea heeft geen idee, hoe ze al klimmend en klauterend zigzaggend door de rotsen is gekomen. Gelukkig is er Mapps.me en ze ziet op de kaart de weg, waar Harry moet lopen. Zo komt het toch nog goed.
Dan komen we weer op de GPS-route terecht en bezoeken de bar, waar we vanmorgen Radler hebben gedronken. Gezien het tijdstip van de dag hoeft er geen citroenlimonade meer door het bier!
We lopen verder. Nog anderhalf uur volgens onze routeplanners.
Als we weer terug zijn in het dorp, waar onze camping is, gaan we nog even een drankje nuttigen bij het restaurant naast de camping. Daar spreken we mede-camperaars, die we ook gezien hebben bij het kasteel van Trosky. Ze zijn er met de camper naar toe geweest en zijn verbaasd, dat wij dit wandelend op sandalen hebben gedaan.
Na een paar drankjes lopen we terug naar de camper. Zodra we eenmaal zitten, komen we ook bijna niet meer uit onze stoelen.
En weer genieten we van een prachtige zonsondergang!