Zondag 21 Juli 2019 – Sonov

Thea is al iets na 7:00 uur bed. Ze heeft het boek, dat ze uit de huiskamer van de camping heeft geleend, nog niet uit. En dat moet natuurlijk uit! Harry blijft nog tot 8:30 uur in bed liggen. Thea maakt koffie en smoothies. Samen maken we de camper weer reisvaardig, dan even afrekenen en gedag zeggen.
Rond 10:30 vertrekken we. Op de wegen, waar we overheen rijden, mag je blij zijn als je een gemiddelde van 50 Km/uur kunt halen. Ze zitten vol met gaten en de Polen en Tsjechen proberen je op de onmogelijkste plekken in te halen. Zelfs waar dat verboden is en met snelheden, die ver boven het toegestane liggen. Bovendien zijn de wegen smal en staan de bomen erg dicht aan de weg of hangen er zelfs overheen. Vaak moet je even wachten om een aanrijding met een tegenligger te voorkomen. Dat is erg vermoeiend rijden en Harry moet alleen maar op de weg letten en ziet niets van de omgeving. Opletten voor en achter plus dat we regelmatig verkeerd rijden, door gebrek aan een goed navigatiesysteem en de wegen zijn niet goed aangeven. Bovendien gaat het regenen. Aan het wit schuimende wegdek, dat al weken geen water heeft gehad, is te zien, dat het gevaarlijk glad is.
Thea heeft een paar campings gevonden, waar we zouden kunnen overnachten. Helaas zijn ze vol of niet bereikbaar zonder beschadigingen aan de camper.
We komen uiteindelijk aan op een camping, waar nog plek is. Camping Sonov. (In het Nederlands: Pooksbelten). Het is er erg gezellig. Rob, de eigenaar helpt ons aan de missende connector en zij, Marjan, nodigt ons uit om beenham te komen eten op het wekelijkse beenhambakfestijn later in de middag. Gelukkig eet Thea geen varkensvlees…
Thea stippelt de route uit voor de komende dagen. Harry schijft het reisverslag van gisteren.
We eten de spaghetti op, die een paar dagen geleden overgebleven is. Buiten klinkt het overgezellige geluid van het beenhamhappen.
Thea maakt nog een wandeling door een prachtig heuvellandschap met ondergaande zon en mist, die omhoogkomt tussen de bomen. Ze ziet ook nog reeën en schiet veel foto’s. We zijn in een prachtig wandelgebied beland. “Gaan we morgen samen wandelen Harry”, vraagt ze uitnodigend en verleidt hem met de foto’s. Dat zien we morgen dan wel weer, eerst maar oogjes toe en snaveltjes dicht.