Donderdag 26 September 2019 – Van Orriule naar Pamplona.

Rond 8:00 uit bed. Thea maakt een smoothie (want we hebben 230 Volt!) en Harry maakt koffie. De lucht is helderblauw, de temperatuur al heel aangenaam en het uitzicht formidabel!
De beheerder komt nog even kletsen en wenst ons nog een fijne reis.
Nadat we ons ontbijt op hebben gaan we de afvaltanks legen en vullen we de schoonwatertank weer tot 100%.
De schakelaar, die moet aangeven of we het trapje wel helemaal ingeklapt hebben, heeft het nu helemaal begeven. De zoemer is niet meer stil te krijgen. Het ding geeft zo’n irritante toon, dat we na een aantal kilometers hier helemaal gek van worden.
We stoppen en Harry gaat op zoek naar de zoemer. Die is snel gevonden en Harry trekt de stekker eruit. Dat geeft rust.
Thea leidt ons via een prachtige route door de Pyreneeën naar de Spaanse grens. De natuur is indrukwekkend en het is niet druk op deze route. Zodra we de Spaanse grens gepasseerd zijn, laten we de dieseltank vol doen. De dieselprijs is hier 20 cent lager dan de laagste prijs, die we in Frankrijk hebben gezien. En vergeleken met de prijs aan de snelweg scheelt het bijna 40 cent. Ja, daar worden we vrolijk van. Er gaat zo’n honderd liter in en dan is het prijsverschil duidelijk merkbaar.
Onze gemiddelde snelheid ligt hier niet zo hoog. Het is haarspeldbocht na haarspeldbocht en dat gaat niet snel. De uitzichten zijn grandioos! Het is daarom helemaal niet erg om rustig te rijden. Naarmate we weer verder in het dal komen wordt de weg weer minder bochtig en gaat onze gemiddelde snelheid weer omhoog.
Ons einddoel voor vandaag is Pamplona. Natuurlijk heeft Thea hier weer een prachtige camperplek gevonden. Met behulp van Thea en Tomtom hebben we deze al snel gevonden. Er zijn nog voldoende plekken vrij en we kiezen een plek aan de rand. 
Wat we meestal als eerste doen is onze thermometer buiten in de schaduw aan de bus hangen. Deze geeft 34 graden aan! Het dubbele van de 17 graden, die we op dat moment in Aadorp op onze Internet thermometer, zien staan.
Nadat we wat gegeten en gedronken hebben (en Thea even geslapen…) gaan we de stad in.

Pamplona
Pamplona (Baskisch: Iruñea volgens Euskaltzaindia, de Koninklijke Academie van de Baskische Taal, en Iruña volgens de gemeente Pamplona zelf) is de hoofdstad van de Spaanse regio Navarra. De stad is aan de rivier de Arga gelegen en telt circa 194.000 inwoners.
De stad is vooral bekend door de jaarlijkse stierenrennen tijdens de San Fermínfeesten, ter ere van San Firmín die de co-patroonheilige van de stad is. Deze feesten spelen zich af tussen 6 en 14 juli.

Geschiedenis
De stad Pamplona, die door de Romeinen is gesticht, was in de middeleeuwen de hoofdstad van een rijk dat zich uitstrekte tot ver voorbij de Pyreneeën. Oorspronkelijk werd er Baskisch gesproken. Daarna heeft de stad eeuwenlang de invloed van Frankrijk ondergaan. In de 16e eeuw werd Pamplona, net als het grootste deel van het koninkrijk Navarra, ingelijfd bij Spanje.

We lopen vanaf de camperplek de stad in. Via een soort van lift kunnen we van de benedenstad naar de bovenstad. We komen in een prachtige oude stad. Bij een winkel waar ze wel honderd soorten elastiek en sierrandjes verkopen, proberen we een trekker te kopen om elastiek door een zoom te trekken. Met gebaren en een paar Spaanse woorden lukt het ons zo’n ding te kopen.
Nadat we wat straten en pleinen overgelopen hebben, gaan we op een terras voor een tapas restaurant zitten. We halen een drankje en wat tapas en genieten van de gezelligheid om ons heen. Het is nog erg warm en het lijkt of de hele stad uitgelopen is. Oma’s in een rolstoel, kinderen en baby’s in een kinderwagen. Iedereen blijft tot laat in de avond op de terrasjes. Vlakbij ons staat een oma in een rolstoel geparkeerd! Ze wordt omringd door twee echtparen en af en toe maken ze contact met haar. Het meeste van de tijd zoekt ze oogcontact met Thea en er ontstaat een soort communicatie. Ze trekt grimassen en Thea knikt begripvol en lachend terug. Als ze uiteindelijk vertrekt, neemt Thea op gepaste wijze afscheid en zoent oma op de wangen met het welbekende Adios. Thea krijgt ook een warm afscheid van haar en van haar “dochter/schoondochter”. Zo gaat dit dus in Spanje! Olé!
Na een paar uur genieten, lopen we verder. De straten zitten vol jeugd. Het is supergezellig druk hier. We blijven een poosje bij een optreden van een band staan kijken. Dan lopen we weer naar de camper. We kijken terug op een hele mooie dag.