Woensdag 25 september 2019 – Van Sabres via Lourdes naar Orriule.

Net voor 8:00 uur verlaten we ons warme nestje. We zetten een heerlijke kop koffie en dan nog één. We brengen ons afval naar de container bij de ingang van de camperplek. De enigste voorziening, die er is, maar voldoende voor ons.
Als we willen vertrekken, gaat de waarschuwingszoemer van het trapje niet uit, ondanks dat we deze dicht doen. Waarschijnlijk werkt de schakelaar niet goed. Het ding blijft zoemen. We stoppen onderweg even om het trapje nog een paar keer in en uit te schuiven en gelukkig stopt het irritante geluid eindelijk.
In het volgende dorp is een mogelijkheid om onze toilet cassette en de vuilwatertank te legen. Daar maken we graag gebruik van. Tevens gaan we hier even naar de supermarkt om brood, melk en beleg te kopen. Ook koopt Harry een paar bijzondere biersoorten. Het is ook nog een beetje vakantie toch?
Tijdens het eerste stuk van onze reis hebben we nog niet veel gebruikt gemaakt van onze TomTom. Harry heeft thuis de route van Aadorp naar Lourdes uitgeprint. Thea vindt het leuk om met de lijst en de kaart de route aan te geven. Harry gebruikt de TomTom alleen om te zien hoe scherp de bochten zijn die komen en hoe snel we mogen rijden.
Iets na de middag komen we aan in Lourdes. We vinden nog een gratis camperplek midden in de stad. We maken koffie en broodjes en genieten van deze lunch voordat we de stad inlopen. 

LOURDES
Lourdes (Lorda in Occitaans) is een stad in het departement Hautes-Pyrénées in Frankrijk. De stad is gesitueerd in het zuiden van het land in de uitlopers van de bergen van de Pyreneeën en aan de Gave de Pau. Ze heeft ruim 13.500 inwoners. Het is de grootste katholieke bedevaartplaats in Frankrijk

Geschiedenis
In 1858 verklaarde Bernadette Soubirous, toen een 14-jarig meisje, tussen 11 februari en 16 juli van dat jaar verschillende verschijningen te hebben gezien van "een witte dame" in de buiten het dorp liggende grot van Massabielle. Achttien verschijningen die niet lang daarna door kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders werden beschouwd als die van de Heilige Maagd Maria. Bernadette heeft overigens nooit gezegd, dat zij Maria had gezien. Zij sprak van een mooi meisje, ongeveer van haar eigen leeftijd, ongeveer even lang, in het wit, met wie zij oog in oog sprak als waren zij vriendinnen. Zij vroeg wel naar haar naam, maar dan glimlachte de verschijning. Pas op 25 maart bij de 16e verschijning onthulde "Aquero" (zo noemde zij de verschijning) haar naam (in het plaatselijk dialect): "ik ben de Onbevlekte Ontvangenis ". Zij bracht in elk geval deze "naam", deze zin, die zij niet begreep - hem aldoor repeterend - aan meneer pastoor Abbé Peyramale over, die erdoor van de echtheid van de verschijningen overtuigd raakte. Hoe kon zo'n ongeletterd arm boerenmeisje de, alleen onder geestelijken en theologen bekende, term kennen?
De witte jongedame vroeg haar boete te doen voor de zondaars, om gebed en om de priesters om een kapel te vragen. Zij liet Bernadette de bron ontdekken en zij moest zich met dat aanvankelijk modderige water wassen .
In 1864 werd er een standbeeld opgericht ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes bij de plaats van de verschijningen in de grot. Er werd een kapel gebouwd die al spoedig te klein werd en ging dienen als crypte voor de eerste basiliek, de Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis. In de loop der jaren kwamen hier nog twee basilieken bij en verschillende andere gebouwen, die thans allen deel uitmaken van het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

Genezingen
De Rooms-Katholieke Kerk heeft verschillende wonderbaarlijke genezingen erkend. Hiervoor werd in 1905 het Bureau van de medische vaststellingen en in 1947 het Internationaal Medisch Comité van Lourdes opgericht. Op 11 februari 2018 werd door bisschop Jacques Benoit-Gonnin de 70e officiële wonderbaarlijke genezing erkend.[1]

Bedevaarten
Het hele jaar door, maar vooral vanaf maart tot en met oktober, komen pelgrims uit heel Europa, maar ook uit andere delen van de wereld, naar het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes om er te bidden en zich te laven aan of te wassen met het bronwater bij de grot waaraan heilzame kwaliteiten toegedicht worden. Op 11 februari wordt in de katholieke kerk Onze Lieve Vrouw van Lourdes gevierd, dus niet zozeer de verschijningen, maar de Moeder Gods. Vooral de lichtprocessies en de sacramentsprocessies zijn indrukwekkend.

We lopen de winkelstraat door naar de plek waar Maria verschenen is. Er zijn hier alleen maar souvenirwinkels en restaurants lijkt het. En de souvenirwinkels verkopen hoofdzakelijk kaarsen, rozenkransen, Maria en Bernadettebeeldjes en flessen en jerrycans om het Lourdeswater in mee te nemen.
We lopen het terrein op samen met honderden anderen. Mensen, jong en oud, lopen of in een rolstoel gaan richting de grot waar het allemaal gebeurd is. Ook wij maken het rondje langs de bron. Best indrukwekkend! Een eindje verder zijn tientallen tappunten waar je je flessen en jerrycans kan vullen. Ook zijn er veel plekken waar je kaarsen (van 3 tot 500 Euro!) kunt kopen. Ja, commercieel gezien zit dit wel goed in elkaar.
De basiliek op de grot bestaat uit drie verdiepingen. Op elke verdieping is een “kerkruimte” waar missen gegeven kunnen worden. Bij de crypte van Bernadette, op de eerste verdieping, steekt Thea kaarsjes aan. We lopen van beneden naar boven en terug, bewonderen de kerkruimtes, waarna we het terrein via een ondergrondse kathedraal weer verlaten.
We lopen door de winkelstraat en komen bij het huisje waar Bernadette gewoond heeft. Drommen pelgrims lopen door de smalle steegjes. Ook hier een ruim aanbod van kruisjes, kaarsen en jerrycans.
Dan lopen we omhoog naar de ingang van het kasteel. En van daaruit weer terug naar de camper. We hebben het wel gezien in Lourdes en rijden westwaarts richting de westkust van Frankrijk parallel met de Pyreneeën. En ook vandaag weer vindt Thea een prachtige camperplek!