Zaterdag 28 September 2019 – Van Burgos naar Villamartin de la Abadia.

28 september 2019 - Villamartín de la Abadía, Spanje

Ook vanmorgen volgen we weer ons vaste ritueel, alleen staan we een half uurtje later op. Iets na half negen zijn we eruit. Het is nog niet erg licht en heerlijk stil om ons heen in deze buitenwijk van Burgos.
Na ons ontbijt pakken we alles weer in en zetten de boel vast en klaar om te vertrekken.
We rijden westwaarts. Richting Santiago de Compostella.
Daar waar tolwegen zijn rijden wij op de wegen, die hier parallel aan lopen. Ook prima wegen. En het leuke hiervan is dat we hele stukken over de bedevaart route naar Santiago de Compostella rijden. We zien tientallen pelgrims langs de weg lopen. Jong, oud, vrouw, man. Sommigen in groepjes, soms met z’n tweeën, maar ook heel vaak alleen.

Pelgrimsroute naar Santiago de Compostella

De pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (ook wel Sint Jacobsroute of Jacobsweg genoemd) (Spaans: Camino de Santiago; Galicisch: Camiño de Santiago) is de pelgrimsroute naar het graf van de apostel Jakobus in Santiago de Compostella in Spanje. De belangrijkste route (hoofdroute) door Spanje was de Camino Francés, die de voortzetting was van meerdere trajecten komend uit Frankrijk. De Camino Francés was de middeleeuwse verkeersas die in Noord-Spanje loopt van de Pyreneeën naar het graf van Jakobus. Deze route loopt langs de steden Pamplona, Estella, Logroño, Burgos, León, Astorga en Ponferrada. Er zijn ook enige andere secundaire routes van de Pyreneeën naar Santiago. Vanaf alle andere Europese landen lopen eveneens Jacobswegen naar Frankrijk en Spanje (met uitzondering van de Portugese route die uiteraard Frankrijk niet aandoet). De Jacobswegen vormen dus een netwerk van wandelroutes, met Santiago de Compostella als excentrische spin.

Geschiedenis

De Camino Francés in zijn huidige loop is in de eerste helft van de 11e eeuw ontstaan; er wordt echter aangenomen dat de route al veel ouder is. Al voor Christus was Finisterre het eindpunt van een heidense tocht. Het klif, 90 kilometer westelijk van Santiago, is door de Romeinen Finisterrae gedoopt, wat 'einde van de wereld' betekent. De traditie van de bedevaart naar St.Jacob in Compostella gaat terug naar de tijd van Karel de Grote, nadat volgens de legende in 814 zijn graf in Compostella gevonden was.
Santiago de Compostella kon in de elfde eeuw niet alleen zo'n belangrijke bedevaartsplaats worden vanwege de wonderbaarlijke verhalen over de apostel Jakobus, maar ook omdat de Abdij van Cluny in de elfde eeuw de godsvredebeweging ging stimuleren die erop gericht was in West-Europa een grotere veiligheid te bewerkstelligen. Deze eerste kerkelijke vredesbeweging stimuleerde niet alleen giften aan kerken en kloosters, maar ook de bedevaarten naar Santiago en daarmee de opkomst van de Romaanse kunst langs de pelgrimswegen. Tot in Spanje is daardoor de invloed van de architectuur van Cluny merkbaar. De betekenis van Cluny en de pelgrimages naar Santiago voor de reconquista tegen het islamitische Marokkaanse rijk in Zuid-Spanje is overigens beperkt. Verhalen over de heilige Jakobus en de strijd tegen de Moren dateren op zijn vroegst uit het einde van de elfde eeuw, toen de grote trek al op gang gekomen was. De enkele afbeeldingen van Matamoros (de Morendoder), zoals te zien zijn in de kathedraal van Burgos dateren zelfs pas uit de 16e en 17e eeuw.
De pelgrimshandleiding in het vijfde boek van de Codex Calixtinus uit de 12e eeuw noemt voor Frankrijk vier verschillende pelgrimsroutes. Deze beginnen respectievelijk in Tours, Vézelay, Le Puy en Saint-Gilles-du-Gard, bij Arles. De eerste drie komen samen in Saint-Jean-Pied-de-Port in de Franse Pyreneeën, de route vanuit Arles komt via de Somportpas Spanje binnen, loopt via Jaca en komt bij Puente la Reina bij de andere routes vanuit Frankrijk.
Sinds 1993 is het Spaanse deel van de pelgrimsroute in de werelderfgoedlijst van UNESCO opgenomen. De Franse routes maken sinds 1998 deel uit van deze lijst.

Beweegredenen

Van oudsher hebben bedevaarten, naar welk bedevaartsoord ook, een religieus karakter: pelgrims reisden daarnaartoe ten einde daar aanwezige relikwieën te vereren. Ook ondernam men een bedevaart ter uitvoering van een aan God gedane belofte, of bij wege van boetedoening. In de Middeleeuwen werden bedevaarten niet zelden als straf opgelegd door kerkelijke of zelfs wereldlijke rechtbanken.
Religieuze (of in elk geval levensbeschouwelijke) motieven spelen ook thans vaak een rol. Doch een aanmerkelijk deel van de pelgrims dat tegenwoordig naar Santiago reist doet dit vanwege het cultuurhistorische erfgoed op de route, vanwege de fysieke uitdaging of om, vaak in samenhang met ontwikkelingen in het eigen leven, geruime tijd in een geheel andere omgeving te verkeren.

De route

Spanje
De route is in Spanje gemarkeerd met palen en borden met daarop een gestileerde sint-jakobsschelp op een blauwe ondergrond, en met gele geschilderde pijlen. (De markering is uitsluitend voor de heenreis aangebracht.) Er zijn twee routes door de Pyreneeën: over de Col de Somport ten noorden van Jaca, en van het Franse Saint-Jean-Pied-de-Port naar Roncesvalles. De laatste route werd (en wordt) het meest gebruikt vanwege de kleinere kans op sneeuwval. Bij Puente la Reina ten zuiden van Pamplona ontmoeten deze routes elkaar, waarna de hierboven genoemde steden worden aangedaan. De route loopt deels door het open veld, doch ook vaak langs soms drukke verkeerswegen.
Langs de route zijn op regelmatige afstanden sobere herbergen ingericht, waar reizigers kunnen overnachten en eten. De kosten van een overnachting bedragen (prijspeil 2008) circa 4 tot 6 euro per nacht, terwijl een maaltijd ("menu del peregrino") circa 9 tot 10 euro kost. In veel gevallen heeft men slechts toegang op vertoon van een pelgrimspas ("Credencial del Peregrino"). Met behulp van deze kaart, die men onderweg kan laten afstempelen, kan bij aankomst in Santiago aangetoond worden dat men een voldoende afstand heeft afgelegd om een oorkonde te verkrijgen, de zogeheten "Compostela".[1] Voor wandelaars is een afgelegde afstand van 100 kilometer vereist, voor fietsers 200 kilometer; indien men te paard reist 100 kilometer. Deze afstanden worden gerekend tot Santiago.

Andere landen
Zie: Pelgrimsroute naar Santiago de Compostella (routebeschrijvingen)


In de stad León bezoeken we een vestiging van Lidl om onze voorraad in de camper aan te vullen. We rijden de stad uit en komen weer op een prima snelweg terecht. Hier en daar kruisen we de pelgrimsroute en zien we mensen lopen met een rugzak. Deze route gaat zo wel veel meer voor ons leven.
Het is prachtig weer. De thermometer in de camper geeft aan dat het buiten 21 graden is. We besluiten een camping op te zoeken om nog een paar uur van de zon te kunnen genieten. Thea gaat zoeken in de camperapp en al snel is een mooie kleine camping aan onze route gevonden. De weg ernaartoe is smal en steil, maar het resultaat is een fantastische plek midden in de natuur. Snel gaan de tafel en stoelen naar buiten en kunnen wij genieten van de stralend blauwe lucht, het mooie groen (heel veel muntplantjes in het wild met een heerlijke geur) om ons heen en een aangename temperatuur. Er staat een camper en een caravan op het terrein! De mensen van de camper zijn Nederlanders en wonen in Duitsland niet zover van ons vandaan! Hun dochter loopt de Camino de Santiago en hij loopt af en toe een stuk mee! Hij vertelt waarom zijn dochter meeloopt en hoe emotioneel het is bij het hoogste punt, waar ze een steen legt voor haar ongeboren kinderen! Zo komen ze in contact met andere mensen met ieder zijn/ haar eigen verhaal! Veel Amerikanen en Koreanen lopen mee! Heel bijzonder om dit van zo dichtbij mee te maken!
 

Foto’s